تیم هایی از موسسه Jean Lamour (IJL)، آزمایشگاه تحقیقات علوم مواد دانشگاه Lorraine، روشی را برای تولید آهنربای پرینت سه بعدی با دستگاه FDM رومیزی تسعه داده اند. محققین ادعا می کنند که موفق به اضافه کردن ویژگی های مغناطیسی به قطعات مختلف پرینت سه بعدی شده اند ، همه بدون هیچگونه عملیات پس از تولید: احتمالاً با استفاده از متریال های فِرو مغناطیسی. این اولین مورد در حوزه ی پرینت سه بعدی است و می تواند زمینه ساز فرصت های جدیدی جهت تولید قطعات مغناطیسی فعال باشد که از طریق آنها کنترل قطعات کم و بیش پیچیده با یک میدان مغناطیسی ممکن خواهد بود.
نگاره 1) آهنربای پرینت سه بعدی
تحقیقات در مورد متریال های پرینت سه بعدی، چه در بازار پلیمرها، فلزات و یا کامپوزیت ها با سرعت در حال پیشرفت است. این پیشرفت هاست که در حال حاضر به کاربران اجازه می دهد قطعاتی طراحی کنند که پاسخگوی نیازهای صنعت باشند. به عنوان مثال، اکسید آلومینیوم طراحی شده توسط محققین اتریشی، که در برابر خوردگی و دما و فیلامنت های کریستال مایعِ بسیار سفت و سخت، مقاوم است. هدف ساده است: امکان پرینت سه بعدی قطعات با مشخصات و ویژگی های مشابه قطعات ماشینکاری یا قالب ریزی شده. اما محققین فرانسوی ما از دانشگاه Lorraine، بر روی مغناطیس تمرکز کرده اند. یعنی پرینت سه بعدی قطعات مغناطیسی، بدون هیچگونه مرحله ی پس از تولید.
نگاره 2) محققین با استفاده از یک پرینتر سه بعدی Prusa i3 آهنرباهایشان را ساختند.
این تیم با هدایت Samuel Kenzari، مهندس تحقیقات CNRS و Thomas Hauet، مدرس دانشگاه Lorraine، توضیح می دهد كه یك پرینتر سه بعدی طراحی كرده اند كه قابلیت اکسترود فیلامنت مغناطیسی كامپوزیتی را دارد. بنابراین دستگاه شبیه به نمونه های کلاسیک FDM رومیزی است که آنها برای ساخت این آهن ربا در آن تغییراتی ایجاد کرده اند. جزئیات کمی در مورد تغییرات ایجاد شده منتشر شده است، اما انتظار می رود اولین نسخه از این پرینتر از پاییز 2021 روانه ی بازار شود. نکته ی قابل توجه، متریالیست که توسعه داده اند: محققین با ایجاد تغییراتی در مواد فرومغناطیسی، آن را قابل پرینت کردند و با وجود آن که به فیلامنتی مغناطیسی دست یافته اند؛ همچنان در رابطه با ماهیت آن و جزئیاتش اطلاعاتی نداده اند. با این حال، در جلسات مطبوعاتی اضافه کرده اند: “قطعات تولید شده توسط این پرینتر دارای یک یا چند جهت گیری مغناطیسی دائمی هستند بدون اینکه برای مغناطیسی کردن آنها به میدان مغناطیسی نیاز باشد.”
هدف IJL تجاری سازی این راه حل (ماشین + فیلامنت) تا پایان سال است، فراهم کردن امکانی برای همه که بتوانند در خانه آهن رباهای خود را طراحی کنند. این کار تحقیقاتی همچنین می تواند به توسعه ی پرینت 4 بعدی سرعت ببخشد. در پرینت چهار بعدی، بعد چهارم یعنی زمان در کنار سه بعد دیگری که با آن ها آشنا هستیم، قرار داده می شود. قطعات ساخته شده با پرینت چهار بعدی، تحت تأثیر یک عامل خارجی مانند دما، ارتعاشات و … می توانند متحول شوند. از این رو می توان از این فیلامنت برای طراحی قطعاتی استفاده کرد که به کاربر امکان کنترل قطعه را با استفاده از یک میدان مغناطیسی می دهد و برای مثال می تواند شکل آن را تغییر دهد. نظر شما در مورد این آهن رباهای پرینت سه بعدی چیست؟ نظراتتان را برای ما بنویسید.