امروزه AM تنها به ساخت پروتوتایپ ها با استفاده از ترموپلاستیک خلاصه نمی شود. پیشرفت در توسعه متریال های جدید باعث شده است که این تکنولوژی در بخش های مختلف به کار گرفته شود. این موضوع در صنعت غذا و خوراکی نیز صادق است. هر روزه کمپانی های بیشتری به دنبال راه حل هایی برای تولید پرینتر سه بعدی غذا و پرینت سه بعدی غذا به روشی ساده تر یا بدون استفاده از حیوانات هستند. یکی از این کمپانی ها، شرکت اسپانیایی Cocuus است که راهحلهای اختصاصی تولید افزودنی و کاهشی خود را برای به کار گیری در تولید مواد غذایی ایجاد کرده است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این کمپانی و نحوه ی عملکرد این تکنولوژی های پیشرفته، با یکی از شرکای موسس، Patxi Larumbe مصاحبه ای کردیم.
به طور خلاصه خودتان را معرفی کنید.
کمپانی ما 20 سال است که در زمینه ی طراحی پرینترهای سه بعدی فعالیت می کند. عموم مردم 6 یا 7 سال است که با پرینترهای سه بعدی آشنایی پیدا کرده اند؛ اما ما مدت هاست که در این حوزه مشغول بوده ایم. از این رو می توان گفت ما از افرادی هستیم که از زمان پیدایش پرینت سه بعدی حضور داشته ایم. من Patxi Larumbe، مدیر استراتژیک کمپانی و در کنار Daniel Rico یکی از شرکای موسس هستم. من در سیستم های CAD CAM CAR، رباتیک و سیستم های برش لیزر صنعتی تخصص دارم.
من آزمایشگاه را در Cizur Menor ساختم تا به تحقیق در مورد کاربردهای لیزر در صنعت، آموزش و غذا بپردازم زیرا تقریباً در تمام فرآیندهای قابل استفاده در استفاده از لیزر تخصص دارم. این شامل دیودهای CO2، فیبر، یاقوت، دیود و UV، محاسبه اپتیک برای بهینهسازی فرآیند، ترازهای پرتو و نوری، استفاده از کارتهای DSP، روباتیک، موتورهای پلهای، موتورهای سروو، درایورها، محورهای دکارتی، دلتا و سیستمهای دارای گالو است. علاوه بر این، من در زمینه روشنایی لیزری نمایش اطلاعات دارم. مانند برنامه نویسی سیستم های با استاندارد ILDA، برنامه نویسی arduinos و firmware marlin و GBRL، سیستم های استریولیتوگرافی.
ایده تأسیس Cocuus چگونه شکل گرفت؟
وقتی پس از 30 سال، حق امتیاز پرینت سه بعدی به پایان رسید؛ ما تصمیم گرفتیم که دیگر نمی خواهیم مانند دیگران پرینترهای سه بعدی که پلاستیک پرینت می کنند، تولید کنیم. بنابراین، فعالیتمان را بر روی پرینت سه بعدی مواد غذایی متمرکز کردیم. به این دلیل است که در آن زمان و به درستی معتقد بودیم که قرار است با رقبای کمتری در این میدان رو به رو شویم. پرینت سه بعدی غذا کاری است که توسط کمپانی های بسیار کمی در دنیا انجام می شود.
لطفا تکنولوژی پرینت سه بعدی غذای Cocuus را توضیح دهید.
ما از این تکنولوژی سه بعدی در چندین زمینه و با رویکردهای مختلف استفاده می کنیم. اولین مورد استفاده از یک تکنولوژی سه بعدی کاهشی است که به جای چاپ افزودنی استفاده می شود و کاملاً با آنچه در سراسر جهان داریم، متفاوت است. ما از دستگاههای لیزری استفاده میکنیم که کمی بزرگتر از یک فر هستند و غذا را در آن قرار میدهیم و آنها را بر اساس برشها شکل میدهیم. باقی مانده ها قابل بازیابی هستند و ما همچنین دریافته ایم که چگونه غذاهای مختلف به چنین پرتو شدیدی واکنش نشان می دهند.
به علاوه متوجه علاقه ی کترینگها، سرآشپزها، غذاخوریها و کمپانی های برگزار کننده ی رویدادها به علامتگذاری یا حکاکی روی غذا شدیم. پروژه ای را که در مدرسه ای داشتیم به یاد می آورم که کارکنان می گفتند بچه ها حتی به میوه ها نگاه هم نمی کنند. ما هم چند سیب را به شکل لاک پشت طراحی کردیم و در پایان رویداد حتی یک لاک پشت هم باقی نمانده بود.
سپس به این نتیجه رسیدیم که رنگ در محصولاتمان کم است و به لطف چاپ جوهر افشان مواد غذایی موفق به اضافه کردن رنگ های بیشتری به محصولاتمان شدیم. ما از پرینتر کاغذی با جوهرهای غذایی استفاده می کنیم، اما به جای چاپ روی کاغذ، روی یک دونات، کیک یا روی فوم قهوه یا آبجو چاپ می کنیم.
پس از پندمی و کاهش کیترینگ ها و سفارشاتی از این دست، Cocuus توجه خود را به توسعه پرینت سه بعدی غذاهایی بیمارستانی و مناسب افراد سالمند معطوف کرد تا غذایی تولید کند که بسیار شبیه به غذای های معمولی است اما مصرف آن برای افرادی که مشکل جویدن، بلع یا حزم دارند؛ آسان تر خواهد بود.
Cocuus در حال حاضر به طور کامل درگیر بایوپرینتینگ است، که شامل پرینت محصولاتی با ظاهر و بافتی تا حد ممکن شبیه به گوشت و ماهی است، اما از پروتئین گیاهی یا سلول های رشد یافته در بیوراکتورها به عنوان ماده خام استفاده می کند.
مزایای و محدودیت های اصلی این روش تولید چیست؟
مهمترین مزیتی که Cocuus به بازار ارائه می دهد این است که هر زمانی که ما پروژه ای را ارزیابی می کنیم باید از طرح ریزی و پتانسیل آن در مقیاس صنعتی مطمئن باشیم. ما درگیر پروژه هایی که سریع و صنعتی قابل اجرا نباشند نمی شویم. از این رو برخلاف رقبای خود، ما ماشینهایی میسازیم که محصولات را بسیار سریع تولید میکنند. و همچنین در حال توسعه ماشینهایی هستیم که میتوانند با مواد اولیه ی مختلفی سازگار باشند تا با تغییرات جزئی قادر به تولید محصولات مبتنی بر سلول و همچنین محصولات گیاهی باشند.
از نظر محدودیتها، مطمئناً برخی از انواع مواد غذایی وجود خواهند داشت که قابل تکرار نیستند، اما بزرگترین محدودیت یا مانع ممکن است ناشی از عدم توانایی در انتقال درست فواید در مقیاس جهانی باشد:
نحوه تولید باید تغییر کند تا جمعیت را حفظ کند زیرا پروتئین کافی وجود نخواهد داشت.
این روش C02 کمتری انتشار می دهد و از این رو تأثیر کمتری بر آب و هوا دارد.
خبری از هیچگونه خشونت یا کشتار حیوانی نخواهد بود.
امکان توسعه مواد غذایی با سطح تغذیه ای بهتر وجود خواهد داشت.
آینده ی پرینت سه بعدی غذا را چگونه می بینید؟
ابتدا باید بررسی کنیم که پرینت سه بعدی چیست. اگر منظورمان از پرینت سه بعدی ساخت یک شی از یک خمیر است؛ بیشتر آینده ی پرینت سه بعدی در دست تولید جهانی خواهد بود. اما ما معتقدیم که قطعاً کارخانههایی وجود خواهند داشت که از آن غذا بیرون میآیند بدون اینکه گاوی وارد آن شود. برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید به وبسایت Cocuus مراجعه کنید.