مقالات پرینت سه بعدی

سطح ضعیف بالای ساپورت در پرینت سه بعدی

سطح ضعیف بالای ساپورت پرینت سه بعدی
میزان رضایت شما

یکی از مزایای Simplify3D امکان ساخت سازه های ساپورت گوناگون است که امکان ساخت قطعات پیچیده را فراهم می کند. برای مثال اگر زیر قسمتی از قطعه ی شما فضای خالی است؛ سازه های ساپورت یا پشتیبان پایه ای برای این لایه ها ایجاد می کنند. این سازه های ساپورت به راحتی با حرارت دیدن از بین می روند. اگرچه گاها جهت دستیابی به سطحی بی نقص در بالای این ساپورت ها به تنظیمات خاصی نیاز هست. در زیر به مواردی برای اصلاح سطح ضعیف بالای ساپورت در پرینت سه بعدی اشاره کرده ایم.

سطح ضعیف بالای ساپورت پرینت سه بعدی

نگاره ی 1) سطح ضعیف بالای ساپورت پرینت سه بعدی

راهکارهای رایج اصلاح سطح ضعیف بالای ساپورت در پرینت سه بعدی

  • ارتفاع لایه را کاهش دهید.

با کاهش ارتفاع لایه، عملکرد overhang هم بهبود پیدا می کند. برای مثال اگر ارتفاع لایه را از 0.2 تا 0.1 میلی متر کاهش دهید؛ پرینترتان دو برابر بیشتر از پیش لایه پرینت می کند که باعث می شود پرینتر هنگام ساخت overhang قدم های کوچکتری بر دارد. از همین رو با ارتفاع لایه ی 0.2 میلی متری برای overhang بالای 45 درجه نیاز به سازه ی ساپورت دارید اما اگر ارتفاع را کاهش دهید؛ عملکرد overhang تا 60 درجه بهبود پیدا می کند. این موضوع سبب کاهش زمان پرینت و ماهش نیاز به سازه های ساپورت می شود و همچنین سطوح یکدست تری را هم به دست می دهد.

  • درصد infill ساپورت

درست به مانند قسمت های داخلی قطعه، می توانید تراکم سازه ی ساپورتتان را تغییر دهید. استفاده از ارزشی برابر با 20-40% از گزینه های رایج است اما اگر لایه های پایینی خمیده شدند؛ نیاز به افزایش این درصد پیدا می کنید.

  • لایه های جداکننده ی عمودی

استفاده از سازه های ساپورت جدا شوند تعادلی میان میزان ساپورت مورد نیاز و سهولت جداسازی آن ها از مدل ایجاد می کنند. در صورت استفاده ی بیش از حد از سازه های ساپورت ممکن است این سازه ها به مدل اصلی پیوند بخورند و جداسازی آن ها مشکل شود. در صورت استفاده ی کم از سازه های ساپورت هم ممکن است مدل با استحکام کافی پرینت نشود. Simplify3D تنظیماتی برای جداسازی این سازه ها در نظر گرفته است که امکان ایجاد تعادل مورد نظر ما را بین این فاکتورها فراهم می کند. اولین تنظیماتی که باید کنترل کنید لایه های جداکننده ی عمودی بالایی هستند. این تنظیمات مشخص می کند په مقدار لایه ی خالی میان سازه ی ساپورت و مدل باقی مانده است. برای مثال اگر متریال سازه ی ساپورتتان با مدل یکسان است؛ استفاده از حداقل 1 یا 2 لایه ی جداکننده ی عمودی رایج است. در غیر این صورت ممکن است ساپورت و مدل با یکدیگر پیوند بخورند.

  • انحراف افقی مدل

تنظیمات جداکننده ی بعدی، انحراف افقی مدل است. این تنظیمات فاصله ی بغل به بغل بین مدل و ساپورت را کنترل می کند. از این رو از پیوند خوردن مدل با سازه ی ساپورت جلوگیری می کند. عدد 0.2 تا 0.4 میلی متری برای این تنظیمات رایج است اما نیاز به آزمون و خطا دارید تا بهترین میزان را برای نوع فیلامنت و اکسترودرتان پیدا کنید.

  • از اکسترودر ثانویه استفاده کنید.

اگر دستگاه پرینترتان 2 و یا چند اکسترودر دارد می توانید با استفاده از متریال متفاوتی برای سازه ی ساپورت کیفیت پرینتتان را به طرز قابل توجهی افزایش دهید.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *