صنعت سمعک یکی از اولین بخش هایی بود که در تولیدات انبوه از تکنولوژی پرینت سه بعدی استفاده کرد. هر گوش متفاوت است و سمعک های پرینت سه بعدی امکان تولید قطعات سفارشی متناسب هر فرد را فراهم می کند. در واقع حتی در سال 2013 هم اغلب سمعک ها پرینت سه بعدی بودند و بیش از 10000000 سمعک در آن زمان با تکنولوژیِ AM تولید شده بود.
اما استفاده ی طولانی مدت از سمعک می تواند منجر به عفونت های گوش و متعاقبا مشکلات بیشتری شود.
درحالی که لاله های گوش نویسنده ی این متن محکوم به تجربه ی این اتفاق شده اند؛ همچنان امید به درمان سریع عفونت گوش، آن هم به لطف محققین دانشگاه UCL که به روشی برای وارد کردن آنتی بیوتیک به گوش و از طریق خود سمعک، آن هم در طی مدت 2 هفته، دست پیدا کرده اند.
این دستگاه به وسیله ی پرینت DLP تولید می شود؛ و دو نوع آنتی بیوتیک درون آن ها جاگذاری می شود. این آنتی بیوتیک ها، ciprofloxacin و fluocinolone acetonide هستند.
این دستگاه ثابت کرده است که از نظر مکانیکی مقاوم، غیر سمی، دارای سطحی هیدروفیلیک و سازگار با خون است.
این سمعک ها با دو رزین فوتوپلیمر (سخت و انعطاف پذیر) تولید شده اند که به دلیل رزولوشن و کیفیت بالا و خواص مکانیکی خوبشان مورد استفاده قرار می گیرند.
نگاره 1) سمعک های پرینت سه بعدی
چه طور این آنتی بیوتیک ها را وارد رزین کردند؟
به سادگی. آن ها آنتی بیوتیک ها را مستقیما با رزین ها مخلوط کرده و با استفاده از پرینترهای رزین پایه، قطعات را پرینت کردند. دقیقا همانند هر پروسه ی دیگری که در آن از رزین فوتوپلیمر و مواد افزودنی استفاده می شود. و سپس پیش از آنکه وارد مرحله ی پخت دیگری زیر لامپ های UV شوند؛ قطعات شسته می شوند تا هرگونه پلیمرهای شکل نگرفته یا نیمه شکل گرفته از بین برود.
خواص مکانیکی سمعک ها تحت تأثیر آنتی بیوتیک ها قرار نگرفتند و در بازه ی زمانی بیش از 2 هفته، آنتی بیوتیک ها در سطح سمعک رها سازی شدند تا لایه ای بیوفیلم را تشکیل دهند که رشد باکتری در این محیط را کاهش دهند.
این محققین مسیر را برای استفاده های بعدی دستگاه های پزشکی و سلامت پرینت سه بعدی با خاصیت آنتی باکتریال هموار کردند.