پزشکان در بیمارستان دانشگاه بازل از فناوری چاپ سه بعدی اکستروژن مواد 3D Systems برای ایجاد ایمپلنت جمجمه سفارشی‌سازی شده برای بیمار استفاده کرده اند. به طور سنتی، همجوشی بستر پودری (PBF) و پلیمریزاسیون vat روش‌های پیشرو برای ساخت چنین ایمپلنت‌هایی بوده‌اند، اما اکستروژن مواد دریچه جدیدی را باز می‌کند و ایمپلنت‌های پرینت سه بعدی را در دسترس‌تر و کاربرپسندتر برای تنظیمات بیمارستانی می‌سازد. این به طور بالقوه می تواند بیمارستان ها را قادر به چاپ سه بعدی دستگاه های پزشکی در محل کند. اگرچه هنوز مشخص نیست که آیا این عمل برای سناریوهای فوری، دستگاه‌های پزشکی جدید یا راه‌حل‌های جراحی منحصربه‌فرد اختصاص داده می‌شود، این پتانسیل وجود دارد که به یک روش معمول‌تر تبدیل شود. پروفسور فلوریان تیرینگر، رئیس گروه تحقیقاتی ساخت افزودنی های پزشکی در بخش مهندسی بیومدیکال بیمارستان دانشگاه بازل، با تیمی از جمله پروفسور رافائل گوزمان و دکتر نها شارما از بخش جراحی مغز و اعصاب برای ساخت ایمپلنت های PEEK مخصوص بیمار همکاری کرد. بیمار مردی 46 ساله بود که از عوارض سکته مغزی رنج می برد که به صورت سردرد، سرگیجه و بدشکلی های جمجمه ظاهر می شد. با استفاده از سی تی اسکن، یک ایمپلنت مخصوص بیمار با استفاده از Evonik’s VESTAKEEP i4 3DF PEEK طراحی شد. این تیم از D2P و Geomagic Freeform Oqton برای اصلاح اسکن ها و طرح اولیه ایمپلنت استفاده کردند. این مورد تکرار یک مورد قبلی است که در آن راینر ترومر، مبتلا به کرانیوسینوستوزیس، به طور مشابه درمان شده بود.
ایمپلنت ها با استفاده از سیستم اکستروژن مواد EXT 220 MED 3D Systems ساخته شدند و کاربرد عملی فناوری چاپ سه بعدی را در رسیدگی به شرایط پیچیده پزشکی به نمایش گذاشتند.
این رویداد به تنهایی خرید 3D Systems از Kumovis را تأیید می کند. این استارت‌آپ آلمانی پیش از خریداری شدن توسط 3D Systems، جایگاهی را در توسعه یک سیستم پزشکی اکستروژن مواد متناسب با PEEK و سایر مواد با دمای بالا ایجاد کرده بود. این موفقیت می‌تواند موجب پذیرش گسترده‌تر EXT 220 MED در سراسر سیستم بیمارستان‌ها شود. در حالی که کاربرد ایمپلنت های جمجمه ممکن است در هر مؤسسه ای طنین انداز نباشد، بسیاری از بیمارستان ها به چاپ سه بعدی با کیفیت بالا و دمای بالا برای مواردی مانند بریس ها، ابزارهای جراحی یکبار مصرف و سایر راه حل های سفارشی نیاز دارند. مسیر معمولی شدن ایمپلنت های جمجمه همچنان مبهم است. اینکه آیا شاهد یک موفقیت گذرا باشیم یا نه، همچنان جای بحث دارد. کاشت موفقیت آمیز در بیمارستان دانشگاه بازل یک لحظه مهم برای پرینت سه بعدی پزشکی است که پتانسیل آن را برای متحول کردن پروسه‌ی مراقبت از بیمار نشان می دهد. پروفسور تیرینگر گفت: همکاری ما با بیمارستان‌های سراسر اروپا، همراه با تخصص ارزشمند ارائه شده توسط POC APP AG در مورد QMS و دستورالعمل‌های نظارتی، قدرت فناوری پیشرفته و همکاری در بهبود نتایج مراقبت‌های بهداشتی را نشان می‌دهد. ما مفتخریم که در خط مقدم این انقلاب پزشکی قرار داریم و از تخصص خود در چاپ سه بعدی استفاده می کنیم تا مزایای ملموس آن برای بیماران به بهره ببریم. Stefan Leonhardt، مدیر تجهیزات پزشکی در 3D Systems، گفت: 3D Systems به نوآوری در زمینه چاپ سه بعدی پزشکی متعهد است و دست در دست متخصصان مراقبت های بهداشتی برای توسعه مراقبت از بیمار و کمک به آینده ای روشن تر و سالم تر فعالیت می کند. در حال حاضر، من واقعاً معتقدم که تجهیز یک بیمارستان به دسترسی مستقیم به چاپگر سه بعدی می تواند تیم های جراحی را برای مقابله با موارد چالش برانگیزتر توانمند کند. توانایی ساخت یک ابزار خاص یا کاشت در محل می‌تواند عامل اصلی شفای فردی باشد که به یک بیماری سخت مبتلا شده است. در این سناریو، تیم هنگام ساخت ایمپلنت درست در خود بیمارستان به دستورالعمل‌های دستگاه پزشکی پایبند است.
اگرچه تصور تولید انبوه ایمپلنت در بیمارستان ممکن است چالش بزرگی برای بسیاری از سازمان‌ها باشد، پتانسیل تغییر اساسی زنجیره ارزش در دستگاه‌های پزشکی هیجان‌انگیز است. علاوه بر این، نزدیکی به پرینترهای سه بعدی می‌تواند کنجکاوی را در بین پزشکان بیشتر برانگیزد و منجر به پیدایش دستگاه‌های پزشکی دست‌ساز یا شاید ساده‌ای شود که می‌تواند جان انسان را نجات دهد. این تنظیم نه تنها باعث نوآوری می‌شود، بلکه زمان و فضای ساخت این قطعات پزشکی را نیز به میزان قابل توجهی تحت تاثیر قرار می‌دهد، که می تواند در موقعیت های پزشکی حیاتی باشد.
منبع: 3dprint